Dit, mijn leven

Bij het tikken van de klok denk ik terug,

Aan jaren die zijn heengegaan.

Een leven, een historie, 't is alles zo vlug,

voorbijgevlogen; als een zucht vergaan.

Dan denk ik aan't leven, mij gegeven,

Dit leven ontvangen uit 's Heeren Hand.

Wat heb ik gedaan met dit mijn leven?

En is Christus mijn Deel, mijn Onderpand?

Dit alles deed mij draaien in de slaap,

En 't ontwaakte mij, in een groene weide.

Daar zag ik een boom, een vogel, een schaap,

En ook een roosje op de heide.

“Zoals een bloem, is ook uw leven teer”

Zo klonk een Stem mij in de oren

“Gij zijt stof en tot stof keert gij weer”

Zo deed God mij Zijn woord horen.

De boze mens zoekt naar rijkdom, eer en macht

't Is al een dwaasheid, een verderfelijk goed

Zij zoeken naar aanzien, praal en pracht

En vertrappen anderen onder hun voet.

Maar op die dag, aan 't einde van het leven,

Dan worden zij gelijk een bloem, uitgerukt.

Dan moet rekenschap worden gegeven,

En zal het God zijn, die verdrukt.

Ik sla mijn ogen op over de heide,

Waar stil de bloempjes staan te pronken.

De schaapjes grazen, met aan hun zijde,

De Herder die 't alles heeft geschonken.

De avond valt en de zon gaat onder,

De sterren verschijnen, de nacht genaakt

De weide zo vredig, stil en bijzonder

Omdat haar Schepper over haar waakt

“Ik zal met u zijn, al uw dagen.”

“De Heere is uw Herder” zo hoor ik Zijn Stem.

“Ik zal u tot het eind toe dragen”.

Nu mag ik weten: Ik behoor aan Hem!