Een roeping voor het Leven

De mens wenst in de jonge jaren

De leeftijd der zeer sterken te evenaren (Psalm 90:10)

Want, op die leeftijd, jong en fris,

Beseft men niet wat ouderdom is (Joh. 21:18)

Ze spelen, zingen en bouwen hun leven,

Maar vergeten dat alles van God is gegeven. (Matt 19:20)

Want het klimmen van de jaren

Brengt een mens vaak tot bedaren

Men telt de zegeningen, men telt ze allen,

Maar ziet ze één voor één wegvallen. (Job 3:20)

Want fietsen, lopen en zelfstandig wonen,

Worden ons stuk voor stuk afgenomen. (Joh. 21:18)

Als wordt terug gekeken op alles wat men had,

Dan begrijpt men Gods woord: “Oud en der dagen zat”. (Gen. 25:8, 35:29, Job 42:17, 1 Kron. 23:1,  29:28, 2 Kron. 24:15) 
Want ziende op alle gebreken die komen,                                                           

Wordt de levenslust weggenomen. (Job 3:13)

Dan rijst de vraag: Heere, hoe lang zal het duren?

Nog jaren? Nog weken? Nog uren? (Gen. 27:2)

Ze zijn niet meer nuttig voor de maatschappij,

Maar 1 geluk: God voert heerschappij. (Dan. 6:27)

Want dat wij nog in genadetijd mogen leven,

Is omdat God ons een opdracht heeft gegeven.

Al zijn we groot of klein, jong of oud, (Openb. 19:5)

De Heere heeft ons dit toevertrouwd:

Dat Hij tot het einde toe is te vinden, (Deut 4:29, Jer. 29: 13, Matt. 7:7, Luk. 11:9)

En u zich nu nog aan Hem mag verbinden. (Ezech. 16:62)

Dat een naaste zich nog mag bekeren,

En u samen God in alles mag eren. (Ps. 34:4)

Voor u ligt nog een roeping, een taak, (Rom.11:29, Ef. 4:4, 2 Thess. 1:11, 2 Tim. 1:9, Hebr.3:1)

Zet u volledig in voor God en Zijn Zaak! (Filip. 1:29)