Verlangend naar God

Steeds dicht bij God te zijn, dat is een bede, die we allemaal steeds weer moeten hebben. Want hoe kunnen wij zonder Hem, Die ons steeds sterkt en zegent, en Die ons veilig leidt? En dat is dan ook waar dit lied over spreekt. Niet eenzaam door dit leven, maar aan Zijn Hand! Hij is het, die krachten geeft, en de mooiste plaats is dan ook aan Zijn voeten! Laat deze bede dan in ons hart blijven;

Nader, mijn God, bij U zij steeds mijn bee,
zij ’t levenspad soms ruw, ga Gij maar mee,
dan kent mijn ziele rust; mij van uw trouw bewust,
wacht ik aan blijder kust, uw sabbatsvree.

Al zie ik ’t licht verdoofd haast voor mijn schreen
en wacht tot rust mijn hoofd straks slechts een steen,
als dan maar in mijn droom uw licht mij tegenstroom’,
wat mij dan overkoom’, ‘k ben niet alleen.

Wanneer voor mijn gezicht de ladder rijst,
die naar u, Bron van licht, mijn ziele wijst.
‘k Zie dan in ’t bangst gevaar uw heilge englenschaar,
die U, Alzegenaar, al dienend prijst.

En wenkt uw englenstoet eens opwaarts mij
in ’s hemels zonnegloed, verjongd en vrij,
‘k juich dan op hoger toon bij naadren van uw troon;
‘k ben eeuwig na uw zoon en U nabij.